Εδώ στο Ελληνικό το χώμα, το στοιχειωμένο κι ιερό,
που το ίδιο χώμα μένει ακόμα απ’ τον αρχαίο τον καιρό,
Είδα τη Νίκη τη μεγάλη, τη Νίκη τη παντοτινή,
την είδα εμπρός μου να προβάλλει με φορεσιά ολοφωτεινή.
Η Νίκη, Κωστή Παλαμά
Το 1821 οι Έλληνες παίρνουν τα άρματά τους, ανεβαίνουν στα βουνά, ξεχύνονται στις πεδιάδες, πλέουν με τα καράβια τους στη θάλασσα και ορμούν στη μάχη. Πολεμούν μερόνυχτα μα δεν καταπονούνται, πληγώνονται μα δεν βογκούν, σουβλίζονται και τραγουδούν, τους σπάνε τα πόδια με το σφυρί και στεναγμός δεν βγαίνει από τα σπλάχνα των Ραγιάδων. Ελληνίδες στον γκρεμό πέφτουν χορεύοντας. Άμαχος πληθυσμός ζει μήνες νηστικός και επιβιώνει τρώγοντας γάτες και ποντίκια. Πολεμάνε πολιορκημένοι αλλά ελεύθεροι. Οι Έλληνες με τις θυσίες τους συγκινούν τον ευρωπαϊκό λαό και το Κίνημα του Φιλελληνισμού γιγαντώνεται ώρα την ώρα. Μετά από οκτώ χρόνια κυοφορίας, η Επανάσταση γεννά το ομορφότερο βλαστάρι που ονειρεύτηκαν οι Έλληνες.
Το Σχολείο μας τίμησε το 1821 την Παρασκευή, 21 Μαρτίου 2025, κρατώντας ψηλά τη δάδα του χριστιανικού ελληνισμού. Ηρωικές στιγμές της Επανάστασης ζωντάνεψαν μέσα από πεζά και ποιητικά κείμενα, που μαθητές και μαθήτριές μας εκφώνησαν με θαυμασμό προς τους προπάτορές μας. Μουσική, τραγούδι και χορός έδωσαν τον παλμό μιας φυλής, που βροντοφώναξε «Ελευθερία ή Θάνατος»!
